Deluxe Triplog Kirgizië sep '18 - (met "beknopt" verslag) 

31 aug : vlucht Turkish Airlines via Istanbul naar Bishkek

1 sep : fietsen in elkaar steken en bezoek Bishkek stad : 17 km

2 sep : Rondrit in Bishkek, aankopen doen : 22 km

3 sep : Bishkek (740 m) op de M39 tot iets voorbij Belovodskoe, linksaf tot Sasnovka vervolgens linksaf op de grote weg Bishkek - Osh (M41)  en na ongeveer 2 km voorbij de péage, kampement op 1.180 m : 79 km

4 sep : Van kampement in stijgende lijn door de kloof hoger en hoger tot 15u30 en kampement nabij woning van schaapherders op 2.730 m . Brood gekocht aan mevrouw de herder : 38 km

5 sep : kampement via een hele trits haardspelbochten en vele stukken van 12% (in Kirgizië heb je blijkbaar enkel hellingen van 12%) tot aan de ingang van de gevreesde tunnel. Met de buff voor mond en neus door de walmende 3 km lange tunnel. Uitgang op 3.160 m. Afdaling tot aan de splitsing met Susaamir en 15 km onverhard verder. Homestay in Susaamir op 2.080 m. : 46 km

6 sep : Onverhard verder licht dalend tot op de splitsing. Rechtsaf tot aan het begin van een kloof in Kizil-Oi. Wild stromende  rivier. Onverhard verder langs de kolkende Kokomeren rivier. Plots komen we aan een plek met aan de overkant imposante rood-witte rotsformaties. We ontwaren iets als een "camping" en plaatsen ons tentje op het zand langs de oever met zicht op de rotsen. We wassen ons in de rivier en krijgen later nog gezelschap van 4 mannen waarvan er 3 een tapijtje spreiden en spontaan beginnen te kaarten en de vierde begint te vissen.  Het blijft warm, een ware topplek : 61 km

7 sep : We vervolgen onze weg onverhard langs de Kokomeren rivier tot op een T splitsing waar we links afslaan richting Chaek op splinternieuw asfalt. Een aantal km voor Chaek verandert het fluisterasfalt terug naar opgelapt asfalt afwisselend met stroken onverhard. Eten in Chaek, vaseline en SD kaart (vergeten) en pet gekocht. Verder over slecht asfalt en stijgend tot in Bagysh. Daar slaan we van het asfalt af en een km van het dorp tussen 2 kerkhoven maken we ons kampement (2.000 m) : 68 km

8 sep : we vertrekken om 09u30 en eerst gaat het licht stijgend over redelijk grind. We rijden een kloof in waar een klaterend bergbeekje en groen lint van gras en riet heeft gecreëerd. Af en toe zitten er nijdige klimmetjes in.  Na de lunch op ± 2.750 m begint het harde labeur. Eerst kunnen we nog stukjes fietsen.  De laatste 4 km moeten we constant als gek sleuren aan onze fietsen om vooruit te raken.  Het gaat onbefietsbaar steil omhoog en de kwaliteit van het grind is af en toe bar slecht. Toch slagen we erin om na 8 haarspeldbochten  omstreeks 16u45 te voet de 3.250 m hoge Tjilbel pas te bereiken. Voor ons ligt het blauwe Song Kul meer te schitteren en 300 hoogtemeters dalend over aarde en graswegels arriveren we aan een yurt kampement aan de westkant van het meer op ± 3.015 m : 35 km

9 sep : Rustdag aan het Song Kul meer. Genieten van het zonnige en winderige weer. 's Namiddags klein heuveltje beklommen en van daar de omgegeven in me opgenomen.  Bij terugkeer passeer ik een familie de hun yurt voor de winter aan het afbreken zijn, ik help zowaar een beetje mee !

10 sep :  Van Song Kul, westkant langs de zuidelijke oever van het meer vlak en op een T kruispunt slaan we rechtsaf om licht klimmend en uiteindelijk wat steiler van 3.000 naar 3346 m te stijgen tot op de Moldo Ashuu pas. Spectaculaire afdaling in vele haarspeldbochten. Zeer slechte weg vol keien en in elke bocht diep rood zand. 20 minuten geschuild voor onweersbui net na een canyon en vervolgens dalend door een mooie vallei tot in het eerste dorpje Zhany-Talap (1690 m).  In een guesthouse met 2 Nederlanders en een Duits. Leuke avond : 67 km

11 sep :  Eerste paar km van Zhany-Talap onverhard.  Plots onverwacht tarmac tot op de splitsing in Ak-Tal. Daar op de tarmac voel ik eerst een "zwalp" in mijn achterwiel. Er staat een klein uitstulping op de buitenband. Verder over slechte tarmac via Uchkun, Kulanak, Dostuk en uiteindelijk Naryn  (2.060 m) waar we direct naar het CBT (Community Based Tourism) rijden.  De paar weken online bestelde permits voor de Kel Suu regio liggen mooi klaar. Efficiënt gerund kantoor met veel info en know-how.  We worden begeleid naar onze homestay, een heel verdiep in een groot gebouw is voor ons : 104 km

12 sep : 's Morgens ontbijt en erna vervang ik mijn buitenband met de reserve die Katrien meeheeft. Ik voel me  niet zo lekker.  Het wordt erger en ik ga wat liggen. Uiteindelijk kom ik heel de dag het bed niet meer uit, voel me mottig, koortsig en zo slap als een vod. Katrien verkent Naryn op haar eentje en gaat 's avonds naar het museum voor een vertoning van een voormalige heroïsche Kirgizische vorstin, Kurmanjan Datka,queen of the mountains

13 sep : Nog altijd slapjes, maar toch al iets beter. In de late namiddag de fiets toch al eventjes op naar de bazar, 2 buitenbanden made in China gekocht, een echte valse broeksriem van Dolce Gabanna (toch wat kilootjes kwijt) en naar de kapper. 's Avonds met smaak gegeten, we kunnen morgen verder besluit ik : 6 km

14 sep : Met de permit op zak vertrekken we naar het Kel Suu meer. Voor alle regio's die in de buurt van de Chinese grens liggen heb je in principe een  permit nodig. Het CBT kan dat makkelijk voor je regelen.  Perfecte tarmac vanuit Naryn op  de A365, eerst over een 2.500 m pas, lichtjes afdalen gevolgd door een pasje van 2.600. Kort daarna de afsplitsing naar links en onverhard verder, dalend tot ± 2.400 m in Ak-Muz, laatste dorpje van de drie dagen naar Kel Suu. Verder licht stijgend en wind op in vallei met besneeuwde bergen links en rechts.  Kampement in de buurt van Bosogo (2.600 m), blijkbaar een populaire plek want in het donker bezoek van herder te paard en eenmaal in de tent een auto die halt houdt en twee mannen die vragen stellen maar weer vertrekken : 56 km

15 sep : We rijden verder onverhard en een eindje voorbij Bosogo, niet echt een dorpje, maar wat huizen beginnen we aan de Kindi Ashuusu pas: 3.400 m hoog.   Staat van de weg valt goed mee, niet al te steil, redelijk wat haarspeldbochten. Enkel de laatste 2 km moet er wat afgestapt worden om te duwen. Omstreeks 14u00 staan we op de pas. Het begint te druppelen, soms wel smeltende sneeuw, de weg wordt modderig en vol diepe plassen. Uiteindelijk komen we aan het checkpoint en diepen we onze permits uit de zakken. Eitje. Op een splitsing houden we rechts aan en fietsen verder op de slijkerige weg door een monotoon, grijze, golvende hoogvlakte (in mooi weer zou dit een toppertje zijn). We zijn ondertussen nat en hebben niet veel zin in kamperen. We "kloppen" aan aan een yurt, proberen duidelijk te maken of we mogen blijven en het jonge koppel met 2 peuters stemmen in. Die avond warmen we ons aan de "stoof", slurpen chai, eten mee met de mensen en slapen uiteindelijk broederlijk naast elkaar met nog een vriend die later op de avond arriveerde. : 55 km

16 sep : Na een ontbijtje met het jonge gezin en wat foto's, vertrekken we onder een schuchter zonnetje. We dalen af tot aan de brug over de Ak-Say rivier, filteren wat water en rijden dan verder ver een redelijke onverharde we in de zeer brede Ak-Say vallei.  Bij de afslag (3.200 m) links (bord) naar kel Suu staat een uitkijktoren. We volgen nu een mooi valleitje met een meanderende bergstroom tussen mooie granietrotsen. Het klimt maximaal naar 3.420 m en we denken de pas gehad te hebben, maar de weg daalt af en begint weer te klimmen naar de eigenlijke pas, de 3.534 m hoge Kichine Sary-Beles pas. Dan volgt er een afdaling tot in de prachtige Kok-Kyia vallei en na een zwenk naar rechts arriveren we rond 16u00  en op 3.350 m hoogte in het yurtkamp van Yirgal, waar we ontvangen worden met  warm brood en sloten hete thee. Hier plannen we een aantal nachten te blijven .

17 sep : Dag 1 van ons verblijf bij Kel Suu. Stralend weer.  We wandelen naar het Kel Suu meer en houden de rivier links van ons en gaan door de schitterende vallei met links en pal voor ons imposante besneeuwde pieken. Op het einde is het wat zoeken en wandelen we langs de "bron" van de rivier en moeten nog wat hoger vooraleer we in de canyon op het bijna drooggevallen meer uitkijken.  Wat een majestueuze plaats; steile wanden torenen honderden meters boven de droge meer bodem uit.  We wandelen een stukje over het deels glibberige - slijkerige bodem tot een grote "eiland"rots in het meer.  Boven ons cirkelen gieren, schuchtere eenden vliegen direct weg als ze ons zien. Rond 15u30 keren we terug en nemen foto's à volonté. 's Avonds in het kamp spelen we met de 2 puppies en eten we samen met de paar andere toeristen in de tot restaurant omgebouwde yurt. 's Avonds koelt het flink af en vriest het dat het kraakt.  Gelukkig geeft onze kachel in de yurt (iets te) veel warmte. De 2 puppies komen in onze tent slapen.

18 sep : Dag 2 van ons verblijf.  Lekker ontbijtje.  Stralend weer.  We gaan paardrijden vandaag. Katriens eerste keer. Ze is er niet gerust op, ik trouwens ook niet. Katriens paard wordt door de gids aan zijn paard aangelijnd, ik moet het zelfstandig zien te redden. Niettegenstaande ik doe wat de gids zegt, wil mijn paard niet doorstappen en moet de gids telkens wachten.  Hij krijgt het uiteindelijk op zijn heupen en lijnt ook mijn paard aan. We hebben veel geluk en zien een tiental Marco Polo schapen. Uiteindelijk eindigen we op een bergkam op 3.685 m hoogte en hebben een 365° zicht op besneeuwde pieken. Op de terugweg vindt mijn paard beter zijn tempo en gaat tot 2 keer toe in galop ! Moeder Maria, echte cowboys gaan we toch nooit worden. Avondeten in de yurt en ook die nacht vriest het -10°

19 sep : Dag 3 van ons verblijf. Vandaag steek ik de rivier over met mijn fiets en aan de overkant rijd ik richting Kel Suu. Dat is behoorlijk zwaar wat we zitten op grote hoogte en de ondergrond is niet optimaal. Eenmaal de finale klim gemaakt, parkeer ik mijn fiets in een grot langs het droogstaande meer en begin over de glibberige bodem te wandelen, 4 km ver en moederziel alleen. Wat een toplocatie ! Check de foto's maar eens of ga maar eens googelen op Kel Suu. Rond 16u50 ben ik terug in het kamp en maken we ons op voor een laatste nacht in dit aards paradijs.

20 Sep : Met het CBT spraken we af opgepikt te worden door een jeep om 09.00 en zie; daar komt de jeep warempel op tijd ! We nemen dezelfde weg terug maar in de brede Ak-Say vallei slaan we nu linksaf, westelijk en rijden de vallei helemaal tot aan de grote weg  (E125) aan de grensovergang naar China (Torugart ) De brede Ak-Say vallei lijkt ons een beetje saai na het spektakel van Kel Suu en we zijn blij te hebben beslist dit met de wagen te doen. Aan de afslag naar Tash Rabat (2.830 m) stappen we uit en bepakken we onze fietsen weer. We klimmen nu door een mooie vallei en 500 m voor de Tash Rabat caravanserai nemen we een yurt voor 2 nachten. 's Namiddags bezoeken we voor een prikje de  imposante en goed gerestaureerde caravanserai. Die avond regent het flink maar zitten we fijn in onze yurt  : 4 km

21 sep : Na het ontbijt had ik voor mezelf een paardentochtje met de zoon van de uitbater geregeld, Katrien besliste wijselijk gebruikt te maken van haar eigen benen. Het paardentochtje stelde niet veel voor, de zoon had er niet veel zin in en had vooral oog voor zijn schapen en geiten. In de late namiddag begint het te onweren. Hop naar binnen.

22 sep : 's Morgens rijden we eerst nog bepakt naar de caravanserai (3.130 m) voor wat ochtendlijke foto's en verlaten we ook deze weer mooie locatie en dalen af naar de grote weg. Daar rechts af in oostelijke richting en bergaf. In het nestje Kara Suu rijden we 3 km om, om de ruïne citadel Koshoy Korgon te bezien, maar veel is er niet meer te zien. We keren terug en eindigen die avond in At Bashi  (2.050 m) in een homestay : 95 km

23 sep : Vanuit At Bashi klimmen we gestaag omhoog 6 km tot de grote weg en verder omhoog.  We zien 3 grote (Bactrische ?) kamelen. Uiteindelijk komen we weer op het punt waar we een week geleden afsloegen richting Ak-Muz.  Al vlug staan we weer in Naryn , eten een grote pizza, drinken een frisse pint en checken weer in bij Toruk, de vriendelijke man van de homestay van onze vorige passage : 50 km

24 sep : Vanuit Naryn beginnen we licht stijgend over opgelapt asfalt (slechts voor de eerste 20 km) naar Eki-Naryn.  We fietsen nu een route die bekendstaat onder de naam "Backroads to Naryn". Een zestal km voorbij Eki-Naryn zetten we onze tent op in een brede bocht (2.400 m) van de toch bijna autoloze grindweg : 60 km

25 sep : Een viertal km na ons kampement beginnen we aan de kloof van de Naryn rivier, machtig mooi, maar de weg is vol keien en het gaat constant steil op en neer.  Het is echt zwoegen maar de kloof, de woeste rivier,, de naaldbomen en de omliggende besneeuwde bergen zijn een waar postkaartje ! Via verschillende bruggetjes wisselen we geregeld van oever, maar het blijft op en neer gaan.  Uiteindelijk na ± 18 km rijden we de kloof uit en komen we terecht in een bredere vallei en gaat het licht bergop. Een achttal km na het dorpje Oruk Tam (we slaan linksaf over een brug een andere vallei in) maken we ons kampement een 30tal meter boven de Malyi Naryn rivier op een zeldzaam stukje vlak gras (2.640 m).  We moeten wel flink afdalen om aan het water te raken.  Wanneer ik 's avonds na een kleine avondwandeling (ideaal om op te warmen) de tent inkruip is het kwik al 4,2° onder nul gezakt : 42 km

26 sep :  Voor we kunnen ontbijten moeten we eerst alle flessen en het opplooi teiltje ijsvrij maken. Pas om 10u30 zitten we op de fiets, maar wat een machtig mooi weer en décor ! Al vrij vlug draaien we links een andere vallei in en begint een eerste klim naar ± 2.950 m en komen we na een linkse bocht in de brede Korumdu Suu vallei.  Het wegdek is Song kul-achtig: effen harde en droge aarde en we schieten aardig op. De wind zit ook mee. Het is een lange vallei en uiteindelijk maken we een scherpe rechtse bocht en begint de slotklim van 2.950 naar de 3.340 m hoge Jalak-Bel (of Jalpakbel) pas.  Het gaat niet al te steil en het wegdek is ok.  Alleen de laatste 2 à 3 km zijn steiler. Wanneer we een soort mijn passeren verslechtert de weg aanzienlijk, vol losse grote keien.  Afgrijselijk.  We stuiteren verder bergaf aan 10 à 12 km/h en rond 17u20 plaatsen we snel onze tent niet ver van de weg, koken we en vlug de doos in : 74 km

27 km : Niet zo koud geweest vanacht. We stuiteren verder over de wel heel slechte weg vol keien.  Gelukkig blijft het niet zo.  Af en toe zitten er betere stukken in.  Wanneer we het dorpje Ak-Kiya naderen krijgen we zelfs 2 km fluisterasfalt voorgeschoteld.  Daarna terug gravel.  De laatste 10 km in de kloof tot de grote weg is afwisselend goede (rode) tot super opgelopte tarmac.  Uiteindelijk komen we in Sary Bulak (2.300 m) op de grote weg uit (E125).  Met een rotvaart sjezen we wind mee en bergaf over goed asfalt tot in Kochkor (1.800 m).  Eerst naar het CBT, logies regelen en niet veel later zitten we in een comfy homestay. Het eten die avond is lekker: restaurant Nomad langs grote weg : 80 km

28 sep :  Na wat inkopen en wat gefotografeer vertrekken we met bestemming Balikchi.  De route loopt langs veelkleurige rotsen en kloven, langs het Orto-Tokoy reservoir tot in Balikchi.  Daar beslissen we om wat verder te fietsen langs de noordkant van het immense Issyk-Kul meer en zo wat kilometers uit te winnen voor morgen.  We willen t.h.v. Toru Aygir stoppen en slaan een wegje in voor een "pensionat", maar de zaak is gesloten zeggen ze.  We rijden nog een drietal km verder en stoppen terug aan een zijwegje in de buurt van Kosh-Köl.  Er staat een vrouw.  Ik doe teken en vraag of er in de buurt slaapgelegenheid is.  Ze wenkt ons mee te gaan en ze begeleidt ons naar een met een hek afgesloten complex.  Het lijkt een resort, maar we worden naar een huisje getroond door drie geüniformeerde mensen.  Eén vraagt ons paspoort en mijn naam wordt genoteerd. Ik vraag: "is dit een legerbasis ?" en er wordt "ja" geknikt.  Fijn, een nachtje slapen in een legerbasis.  Mooie gevarieerde en op het einde knotsgekke dag : 109 km

29 sep : We rijden de basis uit en vervolgen onze rit oostwaarts over de A363 langs de noordelijke oever van het Issyk-Kul meer.  Rond de middag arriveren we in Cholpon-Ata, eindbestemming van onze fietsreis. We checken in, in het 3 crown hotel, genieten van de rust op onze privé pier en bewonderen het zicht over het meer en de machtige bergketen die de grens vormt met Kazachstan. We bezoeken ook nog het "Petroglyph Open Air" museum en vinden het wel leuk te zoeken naar de vele rotstekeningen.  We regelen in de stad een taxi die ons morgen terug naar Bishkek moet brengen en kopen in de supermarkt een fles Georgische wijn die we kraken op onze privé pier. Wat een mooie reis hebben we weer gemaakt. Kirgizië is een echte parel ! 61 km

30 sep : transfer met de taxi naar Bishkek met een zijsprongetje naar de "Burana" toren, een gerestaureerde minaret uit de 10e à 11e eeuw.  Er zijn ook een aantal mooie "Bulbuls"; grafstenen in de vorm van een mannetje.  Rond 13u45 zijn we terug in Bishkek en het fijne Art Hotel en kan de voorbereiding voor de terugvlucht beginnen : 20 km

1 okt : fietsen gedeeltelijk demonteren, in doos stoppen en vroeg gaan slapen want :

2 okt : om 04u00 op en per taxi naar luchthaven. Vlucht Bishkek - Istanbul - Brussel

                                 ▼ foto's Kirgizië ▼

 ▼ Artikel 4 uit de Reiskrant nr 230 van Wegwijzer ▼